(Verb) domyślać się, przypuszczać, podejrzewać;
(Noun) domysł, przypuszczenie, podejrzenie;
wild surmise - nieuzasadnione domysły;
n C
1. (conjecture) domysł.
2. (supposition) przypuszczenie.vt domyślać się.vi wnioskować
domyślać się, przypuszczać, podejrzewać
przypuszczenie, domysł, podejrzenie
domniemywać
PRZYPUSZCZENIE
DOMYSŁ
domyślać
podejrzenie
podejrzewać
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
The narrow discipline of the doctorate might, one may surmise, have desiccated his intellect.
Aristotle surmised they were born "of nothing".
"One is the percentage of people who think Obama is a Muslim is rising and some of that, it is fair to surmise, is an indication of dislike and distrust of the president.
Just try to surmise why anyone takes their own life.
By próbować przypuszczać dlaczego ktoś mógłby odebrać sobie życie...
As you will surmise, our customers in this department are women.
Jak się pan domyśla, naszymi klientami w tym dziale są kobiety.
All we can do is surmise what was said.
Możemy się domyślać, jak to było.
We surmise that these three people are working together.
Zakładamy, że tych trzech ludzi pracuje razem.
But I did surmise that it should be possible.
Ale przypuszczam, że jest to możliwe.
Therefore I would surmise that this bullet was at the end of its trajectory.
Jednak domyślam się że był to koniec jej trajektorii.
As you can surmise, I had my brother Andrew's help.
Jak się domyślasz, pomógł mi mój brat Andrew.
You have no proof. only surmise and wild conjecture.
Nie ma pan żadnego dowodu. Jedynie przypuszczenia i dzikie domysły.
I can only surmise in retrospect.
Z perspektywy czasu mogę się tylko domyślać.
Police surmise that...
Policja przypuszcza, że
dangerous for you, too, I surmise.
Dla pana, jak przypuszczam to także niebezpieczne.