(Verb) oduczyć/oduczać się;
oduczać (się)
oduczyć się, zapomnieć
vt oduczyć się
ODUCZAĆ SIĘ
ZAPOMNIEĆ
oduczać
Przykłady użycia
Przykłady dopasowywane są do haseł w zautomatyzowany sposób - nie gwarantujemy ich poprawności.
' So you have to say to them, 'Don't you want to grow up emotionally?' Violence is a learned disease and it can be unlearned.
So I'm slowly unlearning the habits of an adult lifetime of obedient adherence to the rules of the road - because if you stop for a red light on a bike here, people just think you're weird, or French, or something.
But Carolina, if you know something, how can you unlearn it?
Ale Carolina, skoro coś umiesz, to jak się masz od-uczyć?
It's like, he figured out how to unlearn all the typical art school bullshit.
To tak jakby, wymyślił sposób na oduczenie się tych wszystkich bzdur jakich tu uczą.
He learned this nonsense, Murray, and he can unlearn it too.
On nauczył się tych nonsensów, to teraz się ich oduczy.
Think what i've had to unlearn.
Pomyślcie czego musiałem się oduczyć.
You must unlearn what you have learned.
Musisz się oduczyć tego, czego się nauczyłeś.
Can't nobody can unlearn a dog.
Nikt nie umie oduczyć psa.